BARSZCZ ZWYCZAJNY Heracleum sphondylium

BARSZCZ ZWYCZAJNY Heracleum sphondylium 

[ang: hogweed, cow parnsip, fr: berce spondyle, niem: deutscher Bärenklau]

Barszcz jest rośliną dwuletnią lub trwałą o wysokości 30-150 cm. Korzeń gruby, wrzecionowaty, na wiosnę zawiera ostry, zielony sok. Łodyga dęta, kanciasto-bruzdowana, owłosiona. Liście trójdzielne lub pierzastodzielne o 2 parach listków; odcinki duże, owłosione, 3-4-pierzasto-wrębne, nieregularnie ząbkowane; dolne liście do 50 cm długości; pochwy duże rozdęte. Kwiaty białawe lub różowawe, rzadziej zielonkawe, zebrane w baldachy 15-30-szypułowe. Kwitnie od czerwca do września. Owocem jest eliptyczna rozłupnia około 7mm długości, spłaszczona i oskrzydlona na brzegu. Cała roślina nieprzyjemnie pachnie.

Barszcz rośnie pospolicie na wilgotnych łąkach i zaroślach na niżu środkowym i południowo-wschodnim, czasem w górach. W kraju rośnie zbliżony gatunek barszczu łąkowego Heracleum sibiricum (o płatkach żółtawozielonych). Barszcz jest zapomnianym warzywem niegdyś powszechnie używanym od Europy po Kamczatkę. Gotowane młode liście i łodygi (wiosna-lato) dają smaczną zupę tzw. barszcz przypominający wg Rosjan rosół z kury. Starsze są już mniej smaczne. Można ich używać również jako dodatku do potraw i innych ziół. Z delikatnych liści po ugotowaniu w osolonej wodzie można robić sałatki. Surowe pędy można jeść również na surowo, ale są już mniej smaczne. Na wschodzie z ogonków liściowych przyrządzano delikates: wiązano w ciasne pęczki i suszono na słońcu aż zrobiły się żółte a na ich powierzchni krystalizowała się cukrowata substancja. Korzenie barszczu są jadalne po ugotowaniu (jak okopowe).

Zmiażdżone liście barszczu stosowano jako okład na źle gojące się rany. Działa przeciwzapalnie oraz przyspiesza proces ziarninowania. Uwaga: dotknięcie może wywołać zaczerwienienie skóry, a surowy sok może być fototoksyczny. Zwłaszcza niebezpieczny jest dużo większy barszcz Mantegazziego (Sosnowskiego) Heracleum mantegazzianum. Opryskanie jego sokiem przy ścinaniu roślin może spowodować powstanie na skórze ropiejących pęcherzy.

UWAGA!!! NIE POMYL BARSZCZU ZWYCZAJNEGO Z BARSZCZEM SOSNOWSKIM !

poniżej obrazek rośliny, której nie dotykaj nawet ;)