CZYŚCIEC BŁOTNY Stachys palustris
[ang: marsh knot root, fr: ápiaire des marais, niem: Sumpf-Ziest]
Czyściec błotny jest rośliną trwałą, prawie bez zapachu, wysokości 20-60 cm. Łodyga sztywno wzniesiona, 4-kanciasta, na kantach wstecznie owłosiona. Jesienią rozwijają się kłącza z białymi rozłogami, bulwkowato zgrubiałymi. Liście krzyżowo naprzeciwległe, prawie siedzące (dolne krótkoogonkowe), podługowato lancetowate, nieco sercowate u nasady, o brzegach karbowano piłkowanych. Kwiaty jasno purpurowe (z białymi i purpurowymi deseniami) zebrane po 5-10 w nibyokółkach w pachwinach liści i w szczytowym nibykłosie. Korona kwiatowa dwuwargowa do 2 cm długości. Dolna warga 2-3 razy dłuższa z ciemniejszym deseniem. Kwitnie od czerwca do września. Owoce - rozłupki odwrotnie jajowate, 1-2 mm długości, ciemnobrązowe.
Występuje pospolicie na mokrych polach, wilgotnych łąkach, nad ciekami wodnymi. Zastosowanie - mączyste bulwki rozłogowe zbiera od jesieni i przyrządza się jak ziemniaki lub szparagi - są bardzo smaczne i pożywne. Można je też jeść na surowo lub suszyć. Wiosną po ugotowaniu można też jeść młode pędy.