MALINA WŁAŚCIWA Rubus idaeus
[ang:red raspberry, fr: ronce framboisier, niem: Himeere]
Malina jest kolczastym krzewem 0,5-1,2 m wysokości. Pędy obłe, wzniesione, w dole okryte prostymi szczeciniastymi kolcami, 2-letnie. Liście nieparzysto pierzasto złożone, 3-5-7-listkowe, na pędach owocujących 3-listkowe; listki jajowate zaostrzone, brzegiem grubo piłkowane, z wierzchu ciemnozielone, spodem biało filcowate; listek szczytowy często sercowaty. Kwiatostan groniasty. Kwiaty białe, drobne; kielich szarofilcowaty, odstający. Kwitnie od maja do lipca. Owoc zbiorowy składający się z wielu soczystych pestczaków, czerwonych lub żółtych, wonnych i owłosionych.Występuje pospolicie w lasach, zaroślach i na zrębach. Z owoców sporządza się kompoty, dżemy, soki, syropy, wina i dodaje do ciast lub spożywa na surowo.
Z liści można robić herbatę po ususzeniu lub sfermentowaniu i często zmieszaniu z liśćmi jeżyny i zielem marzanki wonnej. W sytuacji awaryjnej można po prostu zerwać kilka liści z krzaka wrzucić do wody i zagotować - taki wywar jest żółty ale całkiem smaczny.
Awaryjnie można też można okorować młode pędy malin i żuć po drodze rdzeń albo ugotować z dodatkami.
Suszone owoce są stosowane jako środek napotny, pobudzający przemianę materii, moczopędny i ściągający. Liści maliny używa się do płukania jamy ustnej, przy schorzeniach skóry i biegunkach.