MIĘTA POLNA Mentha arvensis
[ang: field balm mint, fr: menthe des Champs, niem: Acker-Minze]
Mięta polna jest rośliną wieloletnią o nieprzyjemnym zapachu. Łodyga 4-kanciasta, silnie owłosiona, wysokości 15-45 cm. Kłącza pełzające, z rozłogami. Liście na krzyż naprzeciwległe, jajowate, eliptyczne lub podługowate, brzegiem karbowano piłkowane. Kwitnie jasno fioletowo lub różowo od czerwca do września. Kwiaty w nibyokółkach w kątach liści, oprócz szytowych. Kielich krótki, dzwonkowaty, o ząbkach krótkich, trójkątnych, owłosionych. Owoce - gładkie, jajowate rozłupki, dł. 1mm.
Dość pospolita w rowach i na wilgotnych łąkach. Przyprawą są suszone lub świeże liście mięty, najlepiej młode. Można ich używać do przyprawiania sosów, mięs, mizerii a zwłaszcza potraw z ryb.
Najprostszy napój miętowy - rozgniecione listki moczy się kilka minut w wodzie (2 listki na szklankę). Można dodać do wody po pół łyżeczki cukru na szklankę.
Najpopularniejsza jednak jest herbata miętowa o zbawiennym wpływie na żołądek - działa dezynfekująco i rozkurczowo.
MIĘTA NADWODNA Mentha aquatica
[ang: water mint, fr: menthe aquatique, niem: Wasser-Minze]
Mięta nadwodna jest byliną wysokości do 1,5m. Łodyga wysoka, gałęzista i owłosiona. Liście okrągławe jajowate, o nasadzie sercowate lub ściągnięte w ogonek, często owłosione. Brzeg liścia karbowany lub piłkowany. Kwiatostan główkowaty, prawie kulisty. Kwiaty różowe lub lila, 6-8 mm długości. Kielich rurkowaty, o lancetowatych ząbkach. Jeden słupek i 4 pręciki. Kwitnie od lipca do września. Owoc - brodawkowata rozłupka rozpadająca się na 4 orzeszki.
Występuje w wilgotnych miejscach - w rowach, na brzegach rzek i stawów. Bardzo łatwo zbiera się ją z kajaka. Mięta nadwodna jest bezpośrednim przodkiem mięty pieprzowej i ze wszystkich dzikich gatunków mięty ma działanie najbardziej do niej zbliżone - podobne jak mięta polna.