SOSNA ZWYCZAJNA Pinus sylvestris
[ang: scotch pine, fr: pin commun, niem: gemeine Kiefer]
Sosna jest drzewem wysokości 20-40 m . Korowina w górnej części pnia cienka, brunatnoczerwona, łuszcząca się cienkimi płatami; w dolnej części gruba, popękana, szarobrunatna. Pędy młode początkowo zielone, później szarobrunatne. Pączki jajowate, zaostrzone. Igły zaostrzone, po 2, 4-7 cm długości, niebieskozielone lub szarozielone, zgięte. Kwitnie w maju. Szyszki 3-7 cm długości, 2-3.5 cm szerokości, zwisające, popielate.
Występuje powszechnie w całej Polsce niżowej. Zimowy napój witaminowy: Świeżo pozyskane lub dobrze przechowywane igliwie (najlepiej jednoroczne) myjemy, rozcieramy w porcelanowym moździerzu, zalewamy 2-3 szklankami przegotowanej wody i zostawiamy na 2 godziny w miejscu ciemnym i chłodnym. Wyciąg należy przecedzić i pić od razu. Dzienną porcję witaminy C możemy uzyskać z 50 g igliwia. Uwaga: napój ten może zaszkodzić chorym nerkom.
Wywar z igieł sosnowych: Świeżo pozyskane igły lub młode końcówki gałązek myjemy, wrzucamy do wody i stawiamy na ogniu. Po zagotowaniu jeszcze chwilę gotujemy. Gotowy wywar ma żywiczny posmak i warto go osłodzić - ma wtedy o wiele lepszy smak (mnie smakował).
Marmolada sosnowa: Młode zielone końcówki gałązek drobno posiekać, wrzucić do wody i gotować przez 30 minut. Powstały wywar przecedzić, dodać cukru i dalej gotować dla odparowania części wody. Po ostudzeniu powstanie rodzaj słodkiej galaretki, którą można smarować podpłomyki. Wbrew oczekiwaniom nie ma żywicznego posmaku.
Podobnie można używać świerku i jodły ale sosna jest najwydajniejsza.
Elastycznych korzeni używa się do robienia koszy na terenach gdzie wierzby nie występują powszechnie - np. na Kaszubach lub Kurpiach.
Sosna jest drzewem wysokości 20-40 m . Korowina w górnej części pnia cienka, brunatnoczerwona, łuszcząca się cienkimi płatami; w dolnej części gruba, popękana, szarobrunatna. Pędy młode początkowo zielone, później szarobrunatne. Pączki jajowate, zaostrzone. Igły zaostrzone, po 2, 4-7 cm długości, niebieskozielone lub szarozielone, zgięte. Kwitnie w maju. Szyszki 3-7 cm długości, 2-3.5 cm szerokości, zwisające, popielate.
Występuje powszechnie w całej Polsce niżowej. Zimowy napój witaminowy: Świeżo pozyskane lub dobrze przechowywane igliwie (najlepiej jednoroczne) myjemy, rozcieramy w porcelanowym moździerzu, zalewamy 2-3 szklankami przegotowanej wody i zostawiamy na 2 godziny w miejscu ciemnym i chłodnym. Wyciąg należy przecedzić i pić od razu. Dzienną porcję witaminy C możemy uzyskać z 50 g igliwia. Uwaga: napój ten może zaszkodzić chorym nerkom.
Wywar z igieł sosnowych: Świeżo pozyskane igły lub młode końcówki gałązek myjemy, wrzucamy do wody i stawiamy na ogniu. Po zagotowaniu jeszcze chwilę gotujemy. Gotowy wywar ma żywiczny posmak i warto go osłodzić - ma wtedy o wiele lepszy smak (mnie smakował).
Marmolada sosnowa: Młode zielone końcówki gałązek drobno posiekać, wrzucić do wody i gotować przez 30 minut. Powstały wywar przecedzić, dodać cukru i dalej gotować dla odparowania części wody. Po ostudzeniu powstanie rodzaj słodkiej galaretki, którą można smarować podpłomyki. Wbrew oczekiwaniom nie ma żywicznego posmaku.
Podobnie można używać świerku i jodły ale sosna jest najwydajniejsza.
Elastycznych korzeni używa się do robienia koszy na terenach gdzie wierzby nie występują powszechnie - np. na Kaszubach lub Kurpiach.