STOKROTKA POSPOLITA Bellis perennis
Stokrotka jest pospolitą byliną wysokości 5-10 cm. Liście łopatkowate lub odwrotnie jajowate, na brzegu ząbkowane, zebrane przy ziemi w różyczkę. Łodyga bezlistna jednym z koszyczkiem kwiatostanowym. Kwiaty brzeżne nibyjęzyczkowe, białe lub czerwonawe, środkowe - rurkowe, żółte. Kwitnie od lutego do listopada. Owocem jest niełupka.
Stokrotka jest bardzo pospolita w miejscach trawiastych - łąkach, przydrożach, miedzach i z powodu jej pospolitości warto o niej pamiętać podczas przyrządzania posiłków w terenie. Przyziemne liście wraz z pąkami są wczesną wiosną źródłem witaminy C (30 mg/100 g). Później też są jadalne, chociaż już nie tak smaczne. Przyrządza się z nich sałatkę z cebulą i szczawiem, dodaje się do sałatki ziemniaczanej, masła ziołowego, zup, sosów, nadzienia, past, omletów itp. Można je też gotować, ale tracą wtedy witaminy. Pączki kwiatowe można marynować i używać jako przyprawy.
Bardzo ciekawie wyglądają kwiaty stokrotki pływające w zupie lub zapieczone w podpłomyku czy omlecie.
Korzenie również nadają się do jedzenia (gotowane lub na surowo) ale trzeba je starannie oczyścić z ziemi. Z części nadziemnej można wyciskać sok i pić po rozcieńczeniu wodą.
Z kwiatów robi się syrop dodawany w czasie przeziębienia do herbaty:
Syrop stokrotkowy: 250 g kwiatów stokrotki, pół cytryny, 40 g cukru, 3-4 szklanki wody. Kwiaty parzymy wrząca wodą, dodajemy do nich cząstki nie obranej cytryny i pozostawiamy aż puszczą sok. Następnego dnia sok odcedzamy przez płótno, słodzimy cukrem i podgrzewamy aż zgęstnieje